در آموزه‌های اسلامی، «کفویت» یکی از اصول کلیدی در انتخاب همسر است. کفویت به معنای تناسب و هم‌ترازی میان زن و مرد در ابعاد مختلف زندگی است؛ از ایمان و اخلاق گرفته تا فرهنگ، سطح اجتماعی، و سبک زندگی.
اسلام به‌جای تمرکز صرف بر ظاهر یا دارایی، بر هم‌خوانی در ارزش‌ها و باورها تأکید دارد. وقتی دو نفر از نظر اعتقادی، اخلاقی و فرهنگی به هم نزدیک باشند، احتمال درک متقابل، همدلی و پایداری در زندگی مشترک افزایش می‌یابد. این هم‌ترازی باعث می‌شود اختلافات طبیعی زندگی با گفت‌وگو و احترام حل شوند، نه با تنش و فاصله.
در روایات آمده است که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «إذا جاءکم من ترضون دینه و خلقه فزوجوه»؛ یعنی اگر کسی با دین و اخلاق پسندیده برای خواستگاری آمد، او را بپذیرید. این حدیث نشان می‌دهد که کفویت دینی و اخلاقی در اولویت قرار دارد.
در دنیای امروز، با تنوع فرهنگی و سبک‌های زندگی، توجه به کفویت بیش از پیش اهمیت دارد. ازدواج موفق، نه فقط بر اساس عشق یا هیجان، بلکه بر پایهٔ شناخت، هم‌خوانی و تفاهم شکل می‌گیرد. کفویت، ستون پایداری این بناست.
